Infekcja Robakami U Psów Preriowych
Infekcja Robakami U Psów Preriowych

Spisu treści:

Anonim

Infekcje glisty i tasiemca u psów preriowych

Spośród wszystkich pasożytów żołądkowo-jelitowych atakujących psy preriowe, infekcja obleńcem Bayisascaris procyonis jest uważana za jedną z najpoważniejszych, ponieważ może zarażać również ludzi. Psy preriowe nie są jednak pierwotnym żywicielem tego pasożyta. Zarażają się szopami, jedząc paszę skażoną odchodami szopów. U psów preriowych larwy tego pasożyta mogą migrować do ośrodkowego układu nerwowego; co może prowadzić do paraliżu, a ostatecznie do śpiączki i śmierci. Infekcja tasiemca jest również kolejnym pasożytem żołądkowo-jelitowym występującym u psów preriowych.

Nie ma skutecznego leczenia infekcji Bayisascaris procyonis u psów preriowych, dlatego niezbędne jest zapobieganie poprzez przestrzeganie odpowiedniej hodowli i odpowiednich praktyk sanitarnych. Tymczasem infekcjom tasiemca często przeciwdziała się stosując odpowiednie leki przeciwrobacze i dbając o dobrą higienę.

Objawy

  • Utrata koordynacji
  • Przechylanie głowy
  • Utrata równowagi
  • Niezdolność do wstania
  • Biegunka
  • Odwodnienie
  • Utrata masy ciała
  • Paraliż
  • Śpiączka

Przyczyny

Baylisascaris procyonis to glista zwykle występująca u szopów. Psy preriowe otrzymują to, jedząc paszę skażoną odchodami szopa pracza, zawierającą jaja tej glisty. Istnieje wiele różnych rodzajów tasiemców, ale przenoszenie pasożyta zwykle następuje poprzez spożycie skażonej wody i paszy.

Diagnoza

Jeśli twój piesek preriowy wykazuje nietypowe reakcje układu nerwowego, twój weterynarz może podejrzewać infekcję glisty. Potwierdzenia diagnozy dokonuje się następnie poprzez badanie mikroskopowe próbek kału zwierzęcia. Zakażenia tasiemcem są również diagnozowane za pomocą badania kału.

Leczenie

Niestety nie jest możliwe wyleczenie inwazji obleńca Baylisascaris procyonis u psów preriowych. Weterynarz może zalecić leczenie podtrzymujące i leczenie objawowe, które pomogą przezwyciężyć niektóre objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego, aby złagodzić stres Twojego zwierzaka. Z drugiej strony infekcję tasiemcem można łatwo wyleczyć, a dostępnych jest kilka leków przeciwrobaczych, specjalnie opracowanych do zabijania tasiemców.

Życie i zarządzanie

Zachowaj ostrożność podczas obchodzenia się z dotkniętymi psami preriowymi, ponieważ istnieje ryzyko zarażenia się infekcją od swojego psa preriowego. Regularnie czyść i dezynfekuj przestrzeń życiową swojego zwierzaka i rozważ użycie rodentycydów na swoim podwórku, jeśli w Twojej okolicy jest wiele dzikich gryzoni i szopów. Ponadto oddziel psy preriowe zaatakowane przez robaki od innych zwierząt, ponieważ pasożyt(y) mogą być zaraźliwe.

Zapobieganie

Praktykowanie odpowiednich technik hodowlanych i sanitarnych, zarówno w klatce psa preriowego, jak i w najbliższym otoczeniu, pomoże zmniejszyć ryzyko infekcji robakami.