Problemy Skórne U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

T. J. Dunn, Jr., DVM

Co powinieneś wiedzieć

Zrozumienie, że istnieje ponad 160 różnych chorób skóry psów, z których niektóre powodują przewlekłe trudności, ma kluczowe znaczenie dla pomocy weterynarzowi w rozwiązaniu problemu. Jako zespół, ty i lekarz weterynarii powinniście być aktywni w dokładnym i terminowym definiowaniu problemu. Osiągnięcie satysfakcjonujących efektów będzie wymagało fachowej wiedzy i wytrwałości lekarza połączonej z Twoją zgodą i zaangażowaniem finansowym.

W medycynie weterynaryjnej jest niewiele wyzwań bardziej zniechęcających niż leczenie pacjenta z przewlekłą chorobą skóry. Przypadki przewlekłego zapalenia skóry zajmują około 10 procent folderów z aktami szpitalnymi dla zwierząt; a te foldery pacjentów są zwykle najgrubsze ze względu na wielostronicową historię pacjenta, wyniki badań laboratoryjnych, raporty z biopsji, wydawane leki i suplementy, a nawet streszczenia skierowań do specjalistów dermatologów. Czytając wszystkie te dane, można znaleźć często powtarzany temat… „Kontrola jest celem, ponieważ na pewno nie ma lekarstwa”.

Uleczalny kontra nieuleczalny

Upraszczając, istnieją tylko dwa rodzaje chorób skóry u psów: uleczalne i nieuleczalne. Lekarze weterynarii muszą zrozumieć, co naprawdę dzieje się ze skórą i wewnątrz niej, zanim można będzie zastosować odpowiednie strategie terapeutyczne. Ponieważ nowa, zdrowa komórka skóry potrzebuje około czterech tygodni, aby dojrzeć i być obecna w pobliżu powierzchni skóry, nawet uleczalne choroby skóry mogą ustąpić tygodniami. W przypadku nieuleczalnych przypadków najlepszym, co możemy zrobić, jest kontrolowanie trwającego schorzenia skóry za pomocą wybranych diet, leków, szamponów, sprayów, kwasów tłuszczowych i suplementów witaminowych.

Zarządzanie przewlekłym schorzeniem skóry wymaga ustalenia dokładnej diagnozy. Postawienie takiej diagnozy wymaga wykonania pewnych protokołów diagnostycznych, aby lekarz miał jasne zrozumienie procesów patologicznych mających wpływ na pacjenta. Mnogość różnych przyczyn może bardzo dobrze objawiać się bardzo podobnymi znakami wizualnymi.

Na przykład „swędząca skóra” (świąd) nie jest diagnozą ani „alergią”. Weterynarz musi ustalić, co powoduje świąd i na co pies jest uczulony. Trzeba wykonać rzetelną pracę detektywistyczną, a to niemałe zadanie, czego dowodem jest opublikowany niedawno podręcznik dermatologii weterynaryjnej, który wymienia ponad 160 chorób skóry psów!

Jeśli kiedykolwiek znajdziesz się w sytuacji, w której wyjdziesz z kliniki weterynaryjnej z kolejnym asortymentem leków lub produktów do pielęgnacji skóry, a plan działania to „wypróbujmy je przez chwilę, a zobaczymy, czy pomogą”, potrzebujesz nalegać na bardziej proaktywne podejście, aby faktycznie uzyskać ostateczną diagnozę. Czas zająć się wszelkimi testami, które są potrzebne, aby znaleźć przyczynę problemów skórnych psa. Tylko wtedy możemy odróżnić uleczalne od tego, które można kontrolować.

Uleczalne przewlekłe choroby skóry

Spośród uleczalnych chorób skóry najczęściej obserwuje się nawracające bakteryjne zapalenie skóry, w którym pies wykazuje łysienie (wypadanie włosów), łuski i strupki oraz drobne wykwity zapalne, które ewoluują w dodatkowe łuszczące się plamy.

Na każdym seminarium dermatologicznym przypomina się, że większość przypadków przewlekłego bakteryjnego zapalenia skóry wymaga wykonania posiewów i testów wrażliwości na antybiotyki. A potem odpowiedni antybiotyk trzeba stosować przez 8 do 12 tygodni, a czasem znacznie dłużej.

Zdrowe psy rzadko rozwijają bakteryjne zapalenie skóry, dlatego należy wziąć pod uwagę leżące u podstaw czynniki predysponujące. (Z mojego doświadczenia wynika, że często czynnikiem jest niska jakość diety).

Innymi przyczynami uleczalnych, ale przewlekłych schorzeń skóry są infekcje Malassezia (drożdże), obserwowane bardzo często u Cocker Spanieli i West Highland White Terrierów. Malassezia powoduje tłustą i pachnącą skórę. Infekcje grzybicze (grzybica), łojotok (tłusta i łuszcząca się skóra) z powodu niskiej zawartości kwasów tłuszczowych i białka w diecie oraz zapalenie skóry/łysienie wywołane przez pasożyty, takie jak pchły i roztocza.

Te uleczalne zaburzenia, jeśli nie są odpowiednio leczone, mogą występować przez całe życie psa i można błędnie przyjąć, że są nieuleczalne!

Nieuleczalne zaburzenia skóry

Nieuleczalne, przewlekłe schorzenia skóry mogą być koszmarem dla nieszczęsnego psa i frustrujące dla weterynarza i właściciela psa. Zaburzenia równowagi hormonalnej, takie jak niedoczynność tarczycy u Golden Retrieverów i choroba Cushinga (choroba nadnerczy) często obserwowane u małych ras, na ogół nie są uleczalne, ale można je opanować i wykazują znaczną poprawę po wdrożeniu właściwej terapii.

Przewlekłe zapalenie skóry spowodowane pchłą śliną, alergią pokarmową i kontaktową lub wziewną w cudowny sposób zniknie, gdy odkryjemy szkodliwy antygen, a następnie zapobiegniemy kontaktowi z antygenem psa.

Zaburzenia autoimmunologiczne

Zaburzenia takie jak pęcherzyca to jedne z najbardziej frustrujących przewlekłych i nieuleczalnych problemów skórnych psów. Dzieje się tak, gdy funkcje odpornościowe psa celują w jego własne tkanki w celu zniszczenia, co jest również znane jako autoimmunologiczne choroby skóry.

Atopia, zwana również alergicznym wziewnym zapaleniem skóry, może naśladować inne swędzące, destrukcyjne schorzenia skóry i może wymagać leczenia przez całe życie w celu kontrolowania. Nowo zatwierdzone stosowanie cyklosporyny wykazało znaczną poprawę u pacjentów z atopią.

Dziedziczne zaburzenia skóry są nieuleczalne. Szeroka gama suplementów i terapii miejscowych może być paliatywna. Nasilenie dziedzicznych problemów skórnych waha się od trywialnych przykrości, takich jak trądzik psów powszechnie obserwowany u Dobermana Pinschera, po prawie nie do zniesienia zniszczenie skóry i mięśni, które występuje przy zapaleniu skórno-mięśniowym, najczęściej obserwowanym u Collie i Shelties.

Łuwia łuska, dziedziczne poważne zgrubienie skóry, które tworzy tłuste strupki i łuski, to kolejna paskudna dziedziczna choroba skóry, która pojawia się w młodym wieku i utrzymuje się przez całe życie.

Co powinieneś zrobić

Jeśli Twój pies wymaga powtórnych wizyt u weterynarza z powodu „problemu ze skórą” i nie znasz nazwy, jaki rodzaj problemu skórnego jest obecny, jesteś to winien swojemu psu, aby uzyskać diagnozę. Krótko mówiąc, musisz być proaktywny i wytrwały, aby zrozumieć, co powoduje przewlekłe zapalenie skóry. Możesz też rozważyć wizytę u dermatologa.

Pamiętaj, że dopiero po postawieniu diagnozy można podjąć skuteczne środki w celu wyleczenia lub kontrolowania problemu.

Słowo ostrzeżenia

Leki „kortyzonowe”, takie jak prednizon, triamcynolon, deksametazon i długo działające zastrzyki z kortyzonu, są jak miecz obosieczny. Pod pewnymi warunkami mogą uratować życie psa. Ciemną stroną jest to, że nadużycie jest powszechne.

Jednym z powodów, dla których „zastrzyki z kortyzonem” lub tabletki są tak szeroko stosowane w chorobach skóry, jest to, że u niektórych pacjentów, zwłaszcza gdy nie ustalono dokładnej diagnozy, jego stosowanie może radykalnie poprawić komfort i wygląd pacjenta.

Typowy przykład niewłaściwego użycia występuje u pacjenta z roztoczami sarkotycznymi, który błędnie przyjmuje się, że cierpi na poważną alergię. Wydaje się, że następuje dramatyczna poprawa, niestety jest krótkotrwała… i przepisuje się więcej kortyzonu, a cykle leczenia prowadzą do uzależnienia od kortyzonu. Leczenie pacjenta staje się równie szkodliwe, jak pierwotny problem!

Przesłanie jest takie: leki podobne do kortyzonu należy stosować ostrożnie.

Zawsze zdumiewa mnie, jak stoickie i akceptujące są psy, które znoszą niekończący się ostry świąd, otwarte rany i strupy, infekcje skóry i nowotwory. Ich odwaga powinna nas inspirować do zdecydowanej determinacji w sprostaniu wyzwaniom przewlekłego zapalenia skóry.