Psy Mogą Chronić Dzieci Przed Astmą I Alergiami Przez Całe życie

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

OpEd: Wszyscy wiemy, że psy wzbogacają nasze życie. Wydaje się, że posiadanie psa w domu może zmniejszyć ryzyko wystąpienia astmy u dzieci. Nowe badania sugerują, że psy mogą dodawać do kurzu domowego różnorodne bakterie, które chronią przed chorobami układu oddechowego.

Badania nad „psim kurzem”

Nowe odkrycia są wynikiem prac prowadzonych przez dr Susan Lynch z UC San Francisco i dr Nicholasa Lukacsa z Uniwersytetu Michigan. W szczególności badacze ci przyjrzeli się zmianom w bakteriach jelitowych myszy narażonych na kurz z domów, w których psy miały dostęp zarówno do wnętrz, jak i na zewnątrz. Zidentyfikowali gatunek „dobrego podmuchu”, który ma kluczowe znaczenie dla ochrony dróg oddechowych przed wrażliwością na alergeny i infekcje wirusowe.

Grupy myszy poddano ekspozycji na kurz z gospodarstw domowych z psami w pomieszczeniach/na zewnątrz lub na kurz z gospodarstw domowych bez psów. Obie grupy poddano następnie ekspozycji na karaluchy lub inne alergeny białkowe znane z wywoływania alergicznych reakcji oddechowych. Odkryli, że myszy ze wstępną ekspozycją na kurz z gospodarstw domowych z psami miały zmniejszoną reakcję zapalną związaną z astmą.

Naukowcy przypisali wyniki wyższemu poziomowi Lactobacillus johnsonii w jelitach u myszy narażonych na kurz z gospodarstw domowych z psami. Po nakarmieniu myszy w postaci oczyszczonej, naukowcy odkryli, że ta „dobra bakteria” zapobiega zapaleniu dróg oddechowych związanym z alergiami, a także zakażeniu wirusem syncytialnym dróg oddechowych lub RSV. Wiadomo, że zakażenie RSV u dzieci zwiększa ryzyko astmy.

Na podstawie tych wyników spekuluje się, że psy wydalają bakterie L. johnsonii w środowisku domowym. Narażenie na pył ze środowiska powodowało wzrost poziomu tej bakterii w jelitach myszy. Jeśli te wyniki są prawidłowe, uważa się, że niemowlęta w gospodarstwach domowych z psami mogą również mieć podwyższony poziom L. johnsonii w jelitach. Może to chronić przed RSV, zmniejszyć reakcję alergiczną układu oddechowego i zmniejszyć ryzyko astmy w tych gospodarstwach domowych.

Nie jest jasne, w jaki sposób bakterie jelitowe mogą wpływać na choroby układu oddechowego. Ale jeśli ten mechanizm zostanie odkryty, może to doprowadzić do wglądu w rolę tych bakterii i odpowiedź immunologiczną. Może to prowadzić do alternatywnych metod zapobiegania i leczenia chorób układu oddechowego i potencjalnie innych schorzeń.

Nadmiernie chronione dzieci bąbelkowe

Wyniki tego badania z pewnością wspierają tych, którzy uważają, że nasze dzieci mogą być zbyt chronione przed bakteriami i innymi alergenami. Nadużywanie chusteczek dezynfekujących i niechęć rodziców do umożliwienia dzieciom dostępu do piaskownic i innych „brudnych” środowisk może ograniczać narażenie na pomocne bakterie.

Ostatnie badania wskazują, że dzieci z wczesną ekspozycją na alergeny pokarmowe, na przykład orzeszki ziemne, rzadziej mają alergie na te pokarmy. Niepotrzebne wczesne unikanie może w rzeczywistości zwiększyć ryzyko alergii. Z pewnością podważa to zakaz stosowania masła orzechowego w żłobkach i przedszkolach.

Jedno małe badanie przeprowadzone przez alergologa z Indiany wykazało, że tylko 7,2% dzieci z Amiszów jest wrażliwych na alergie na drzewa i inne powszechne alergie na pyłki, w przeciwieństwie do około 50% w przypadku innych amerykańskich dzieci. Uważa się, że powodem ochrony jest narażenie na bakterie z obór, kojców i gleby. Europejscy naukowcy nazywają to „efektem farmy”.

Badanie przeprowadzone w 2012 roku w Finlandii wykazało, że narażenie na większą różnorodność roślin zewnętrznych spowodowało większą różnorodność bakterii skórnych i zmniejszenie ryzyka alergii u nastolatków.

Te badania są małe i prawdopodobnie wadliwe, ale wspierają dr. Praca Lyncha i Lukacsa. Wychowywanie dzieci w „środowisku bańki” może przyczyniać się do epidemii alergii.

Miejmy nadzieję, że zostanie przeprowadzone więcej badań, aby ocenić, czy efekty, które obserwujemy u myszy, są podobne do tych u dzieci.

Dr Ken Tudor