Kiedy Otyłość Może Być Dobra Dla Naszych Zwierząt - I Dla Nas

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Lekarze medycyny i badacze natknęli się na interesującą zagadkę, którą nazywają paradoksem otyłości. To idzie mniej więcej tak. Otyłość jest zła. Predysponuje nas do wielu problemów zdrowotnych, w tym cukrzycy i chorób serca. Ale jeśli dana osoba zachoruje na niektóre rodzaje chorób przewlekłych (w tym cukrzycę i choroby serca), otyłość ma pozytywny wpływ na przeżycie. Innymi słowy, otyli ludzie z cukrzycą i chorobami serca żyją dłużej niż ludzie z niedowagą lub normalną wagą z tymi samymi chorobami.

Nikt nie wymyślił solidnego wyjaśnienia paradoksu otyłości u ludzi, prawdopodobnie dlatego, że jak wszystko w medycynie, otyłość jest skomplikowana. Wydaje mi się, że najbardziej sensowne jest to, że gdy ktoś zachoruje, pomocne może być posiadanie pod ręką dodatkowych rezerw, aby przetrwać burzę, ale genetyka, różnice w protokołach leczenia i inne czynniki mogą również odgrywać pewną rolę.

Weterynarze rozpoczęli poszukiwania paradoksu otyłości u naszych zwierząt towarzyszących. W badaniu z 2008 r. zbadano, czy różne wskaźniki przeżycia psów cierpiących na niewydolność serca w wyniku kardiomiopatii rozstrzeniowej lub przewlekłej choroby zastawkowej można wyjaśnić, przynajmniej częściowo, wynikami ich kondycji i / lub zmianami masy ciała po diagnozie. Wyniki pokazały, że „przeżycie istotnie różniło się między psami, które przybrały na wadze, straciły lub utrzymały masę ciała w trakcie choroby (P =.04), przy czym psy, które przybrały na wadze przeżywały najdłużej. BCS [ocena kondycji ciała] i leki były nie wiąże się znacząco z czasem przeżycia…”

Artykuł z 2012 r. badający czas przeżycia u kotów z niewydolnością serca spowodowaną kardiomiopatią wykazał, że „koty o najniższej i najwyższej masie ciała miały skrócony czas przeżycia w porównaniu z kotami o masie ciała w zakresie pośrednim, co sugeruje zależność w kształcie litery U między masą ciała a przeżyciem”. W przeciwieństwie do sytuacji u psów, zmiany masy ciała w trakcie badania (wzrosty lub straty) nie miały istotnego wpływu na czas przeżycia kotów.

Tak więc przynajmniej na podstawie tych dwóch badań wygląda na to, że nie ma paradoksu otyłości, ponieważ dotyczy on niewydolności serca u psów i kotów. Nie oznacza to jednak, że właściciele i weterynarze mogą ignorować zmiany masy ciała, gdy zwierzę zachoruje. Badanie niewydolności serca u psów wykazało, że psy, które przybrały na wadze podczas choroby, przeżyły najdłużej. Wyniki badania na kotach nie potwierdziły tego w przypadku kotów, ale chętnie założę się, że przyszłe badania odwrócą to odkrycie, jeśli nie w przypadku chorób serca, a raczej innych przewlekłych schorzeń, takich jak choroba nerek.

Co to oznacza dla właścicieli? Jeśli u Twojego psa lub kota rozwinie się niewydolność serca lub jakakolwiek inna zagrażająca życiu choroba przewlekła, prawidłowe odżywianie jest co najmniej tak samo ważne, jak podawanie jakichkolwiek leków. Pokarm dostarcza zwierzęciu energii potrzebnej do przeciwdziałania skutkom choroby, a także witaminy, minerały, kwasy tłuszczowe, przeciwutleniacze i inne składniki odżywcze, które mogą mieć pozytywny wpływ zarówno na jakość, jak i długość jego życia.

Dr Jennifer Coates