Kardiomiopatia Przerostowa (HCM) U Kotów - Choroba Serca U Kotów

2025 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2025-01-24 12:40

Kardiomiopatia przerostowa lub HCM jest najczęstszą chorobą serca diagnozowaną u kotów. Jest to choroba, która atakuje mięsień sercowy, powodując jego pogrubienie i nieefektywne pompowanie krwi przez serce i resztę ciała.

Koty cierpiące na kardiomiopatię są najczęściej kotami w średnim lub starszym wieku. Nie jest jednak niemożliwe, aby zobaczyć chorobę również u młodszych kotów. Dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Chociaż każdy kot może rozwinąć HCM, wiadomo, że niektóre rasy mają genetyczne predyspozycje do choroby. Obecnie istnieją testy genetyczne, które mogą wykryć mutację genu odpowiedzialną za HCM u Maine Coonów i Ragdoll.

Przypadki kardiomiopatii przerostowej różnią się od łagodnych do zagrażających życiu. Obserwowane objawy to letarg, zmniejszony poziom aktywności, szybki i (lub) utrudniony oddech i prawdopodobnie oddychanie z otwartymi ustami, zwłaszcza podnieceniem lub wysiłkiem fizycznym. Czasami obserwuje się również rozdęcie brzucha (wodobrzusze). Inne objawy, które można zauważyć, to nagłe osłabienie i epizody zapaści. Niestety, nagła śmierć jest również możliwa u kotów z HCM.

U niektórych kotów z HCM na końcu aorty może tworzyć się skrzep krwi, powodując osłabienie lub paraliż tylnych nóg. Jest to niezwykle bolesny stan dla chorego kota i poważne powikłanie HCM.

Rozpoznanie kardiomiopatii przerostowej opiera się na dokładnym badaniu fizykalnym przez lekarza weterynarii. Zdjęcia radiologiczne klatki piersiowej kota i echokardiogram (USG serca) są zwykle wykonywane w celu wizualizacji serca i mięśnia sercowego. Badania krwi i inne badania diagnostyczne mogą być konieczne, aby wykluczyć inną chorobę.

Leczenie kardiomiopatii przerostowej powinno być dostosowane do indywidualnego kota. W przypadku kotów cierpiących na zastoinową niewydolność serca w wyniku HCM leki moczopędne, takie jak furosemid, są zwykle pierwszą linią leczenia. Inhibitory ACE, takie jak enalapryl lub benazepril, są czasami stosowane również w leczeniu choroby serca. Inne leki, które może przepisać lekarz weterynarii, to diltiazem, atenolol lub propranolol.

Kotom z ryzykiem tworzenia się skrzepów można również przepisać antykoagulanty, takie jak aspiryna lub klopidogrel. Pamiętaj, aby ściśle przestrzegać zaleceń lekarza weterynarii z wszelkimi lekami przepisanymi dla twojego kota.

Rokowanie dla kotów z kardiomiopatią przerostową różni się w zależności od ciężkości choroby. Również przebieg choroby może być dość zmienny. Niektóre koty mogą rozwinąć tylko łagodny przerost (pogrubienie mięśnia sercowego) i cierpią na niewielkie upośledzenie funkcji serca, podczas gdy inne rozwijają się do cięższej choroby. HCM może ulec szybkiemu pogorszeniu w ciągu kilku miesięcy lub może postępować powoli przez kilka lat. Jej nasilenie może się nie zmieniać przez wiele lat, a potem nagle się pogarszać. Niektóre koty z HCM umierają bardzo nagle, mimo że wcześniej nie miały klinicznych objawów choroby serca.

Koty z łagodną postacią HCM mogą przetrwać i prowadzić stosunkowo normalne życie przez wiele lat. Koty z cięższą chorobą mają bardziej ostrożne rokowanie. Gdy pojawią się oznaki niewydolności serca, rokowanie staje się gorsze.

Koty z kardiomiopatią przerostową muszą być uważnie obserwowane w domu i powinny być również monitorowane poprzez regularne badania weterynaryjne.

Czy mieszkałeś lub mieszkasz z kotem z kardiomiopatią przerostową? Jak radzisz sobie z chorobą swojego kota?