Gaz Jelitowy Może Powodować Poważne Problemy U Bydła

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

W poprzednich blogach dużo pisałem o niesamowitej fizjologii krowy. Od żucia po masową produkcję mleka, bydło jest z pewnością imponującym osiągnięciem inżynieryjnym. Jednak, podobnie jak w przypadku większości systemów biologicznych, zdarzają się sporadyczne wady projektowe.

Weź żwacz. Ta gigantyczna kadź fermentacyjna, obejmująca większość górnego układu pokarmowego bydła, jest domem dla miliardów mikroorganizmów, które rozkładają trawę i siano zjadane przez krowy. Gdybyś spojrzał na funkcjonujący żwacz w przekroju, zauważyłbyś, że w jego zawartości są warstwy; nazywa się to kompartmentalizacją żwacza. Na dnie żwacza znajduje się ciekła warstwa. To jest najbardziej trawiony pokarm - pokarm, który najdłużej tam siedział, czekając na przejście do jelit. Warstwa na wierzchu nazywa się gnojowicą - rodzaj mieszanki cieczy i ciała stałego. To jest prawie strawiony materiał. Na wierzchu gnojowicy znajduje się stała warstwa. To właśnie przeżuty materiał, siano i trawa, tworzą matę, która unosi się na wierzchu. Nad tą matą znajduje się gaz, produkt uboczny całej fermentacji zachodzącej w środku.

Zwykle „korek gazowy”, jak to się nazywa, szczęśliwie unosi się na szczycie żwacza z okresowymi ucieczkami przez przełyk. Bydło beka (termin medyczny to erupcja) często z tego powodu. Ale co się dzieje, że ten korek gazowy nie może uciec? Dostaniesz wzdętą krowę.

Krowa może wzdęć na dwa sposoby. Jeden typ występuje, gdy przełyk jest fizycznie niedrożny, co uniemożliwia uwolnienie gazu. Drugi rodzaj, zwany pienistymi wzdęciami, występuje, gdy krowa spożyła dużo bujnej trawy strączkowej, takiej jak koniczyna lub lucerna. Spożycie dużej ilości bogatych roślin strączkowych powoduje powstawanie piany w żwaczu, która zalega na korku gazowym. Małe bąbelki w tej piance zapobiegają odbijaniu się krowy i uwalnianiu gazu.

Jeśli gaz nie zostanie uwolniony ani mechanicznie przez przejście przez rurkę żołądkowo-jelitową, ani chemicznie przez podanie środka powierzchniowo czynnego, który rozkłada pianę w sposób podobny do detergentu mydlanego, zwierzę umrze.

Sporadycznie spotykałem się z wzdęciem. Jeden przypadek szczególnie utkwił mi w pamięci.

Pewnego popołudnia klientka zadzwoniła w panice z powodu wołu pokazowego 4H jej córki. Poinformowała, że wydawał się nadęty i nie była pewna, co robić. Wyszedłem od razu i znalazłem upartego wołu oraz oszalałego i oszołomionego klienta, który właśnie walczył, by wrzucić woła do spadochronu.

Wyciągnąłem zgłębnik żołądkowo-jelitowy i szybko podawałem go do pyska wołu przez metalowy wziernik. Spojrzałem na klienta, dyskutując o tym, jak czasami można usłyszeć gaz wydobywający się z rurki, gdy nagle: POW! Zwój częściowo przeżutej paszy wyleciał z tuby na ramię klienta, po czym nastąpił ogromny podmuch powietrza.

"ŁAŁ!" – powiedziałem z ulgą po natychmiastowym i bardzo satysfakcjonującym rozwiązaniu problemu.

„ARGGGGG!” - krzyknęła klientka z przerażeniem na nieoczekiwaną grudkę trawiastej mazi na jej osobie.

Nic nie mogłem na to poradzić. Wybuchnąłem śmiechem. To znaczy, kto by nie chciał, prawda?

Gdy początkowy szok ustąpił, a klientka zdała sobie sprawę, że jej sterowanie wróciło do normy, ona również zaczęła się śmiać. Dzięki Bogu dla klientów z poczuciem humoru! Aby dodać do humorystycznego chaosu, po narzekaniu, że ten wół „miał własny rozum” i był „najbardziej upartym wołem, z jakim kiedykolwiek miałem do czynienia”, wół w większości wyciągnął klienta ze spadochronu i wrócił na pastwisko brama.

Po upewnieniu się, że wspomniana kierownica została bezpiecznie odłożona, a klient nie został zbyt mocno szarpnięty, chichotałem z powrotem do mojej ciężarówki. Kto by pomyślał, że wzdęcia mogą być tak zabawne?

Dr Anna O'Brien