Psy Dużych Ras Ze Skłonnością Do Luźnego Stolca, Ale Dieta Może Pomóc

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Niedawno natknąłem się na artykuł przedstawiony na konferencji American College of Veterinary Internal Medicine (ACVIM) w 2015 roku, który może wyjaśnić kilka przypadków, w których nie mogłem wskazać przyczyny luźnego stolca u psów.

Pierwszym psem była suka, wysterylizowana dogiem – w wieku około trzech lat, jeśli dobrze pamiętam – i miała na imię Zoe. Jej właściciel przyprowadził ją na rutynową opiekę profilaktyczną, ale przypadkiem wspomniał, że odkąd pamiętał, jej stolce były luźne pomimo wielu zmian w diecie. Wyciągnąłem swoją podręczną tabelę oceny kału i ustaliliśmy, że stolce Zoe były ogólnie w zakresie od 3,5 do 4 na 5.

Zdałem egzamin i nic nie wydawało się niezwykłe. Jadła dobrze szanowane jedzenie, które było dla niej odpowiednie. W ciągu następnych kilku tygodni zbadałem kilka próbek kału pod mikroskopem i nie znalazłem żadnych dowodów na obecność pasożytów ani niezwykłych bakterii. Mimo to przepisałem odrobaczacz o szerokim spektrum działania, ponieważ niektóre pasożyty mogą być trudne do znalezienia podczas badania kału… wszystko na próżno. W tym momencie właściciel zatrzymał proces diagnostyczny, mówiąc, że tak naprawdę nie martwił się o Zoe i sprawdzi, jeśli coś zmieni się na gorsze.

Prawdopodobnie nie pamiętałbym Zoe, gdyby nie fakt, że tydzień później miałem prawie identyczny przypadek. Tym razem właściciel pozwolił mi posunąć się nieco dalej w procesie diagnostycznym, ale nadal nic nie znalazłem. Postawiłem tego drugiego psa, Mastiffa, na wysokostrawnej diecie i jego stolce się ujędrniły, ale gdy tylko wrócił do „normalnej” karmy dla psów, jego luźne stolce wróciły.

Okazuje się, że ten problem nie jest niczym niezwykłym dla psów dużych ras. Zgodnie z artykułem ACVIM:

Wydaje się, że wytwarzanie miękkich stolców u psów rasy LB [duża rasa] można tłumaczyć różnicami zarówno anatomicznymi, jak i fizjologicznymi, wpływającymi na proces wchłaniania wody i/lub fermentację okrężnicy. Psy LB mają wysoko rozwinięte jelito grube. Te cechy, związane z dłuższym LITT [czas dużego pasażu jelitowego], sugerują większą aktywność fermentacyjną u psów LB. Hipotezę tę potwierdza ważniejsza produkcja kwasu mlekowego i SCFA [krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe] w kale psów LB. Wszystkie te pierwiastki mogą być możliwą przyczyną obserwowanej ich złej jakości kału. Efekt ten byłby wzmocniony przez fakt, że u psów LB wyraźnie wykazano silną przepuszczalność jelitową i zmniejszoną absorpcję sodu.

Autor stwierdza, że jeśli chodzi o dobór diety poprawiającej konsystencję kału u psów dużych ras, celem jest „unikanie wszelkich składników, które mogłyby zwiększyć poziom fermentujących niestrawionych pozostałości i… zaostrzyć fermentację okrężnicy”. Ogólnie oznacza to wybór żywności, która ma następujące cechy:

• Nie zawiera zbyt dużo białka, ale jest wytwarzany z wysokiej jakości źródeł białka.
• Zawiera ograniczoną ilość pszenicy. W takich przypadkach kukurydza i ryż są lepszymi węglowodanami.
• Zawiera błonnik niefermentujący (np. celulozę). Należy unikać błonnika fermentującego (np. wysłodków buraczanych i fruktooligosacharydów).

Dr Jennifer Coates

Odniesienie

Wrażliwość pokarmowa psa według wielkości: podsumowanie 16-letnich badań. ACVIM 2015. Dr Mickaël P. Weber. Aimargues, Francja.