Czym Oczy Psa Różnią Się Od Ludzkich?

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

przez Kellie B. Gormly

Kiedy gasimy światło i kładziemy się spać w nocy, blask księżyca lub zegarka nocnego pozwala nam dostrzec przyćmione obrazy, takie jak zarysy naszych psów.

Ale czy twój pies widzi cię lepiej niż ty widzisz go w ciemności? A może w ogóle cię nie widzi, gdy jest ciemno?

Wielu właścicieli psów zadaje to pytanie, zastanawiając się, jak działają oczy ich kudłatego kumpla. Dr Eric J. Miller, asystent profesora klinicznej okulistyki porównawczej w Centrum Medycznym Weterynarii Uniwersytetu Stanowego Ohio, może wyjaśnić wiele z mechaniki. Ale zasadniczo, mówi, wizja psa zawsze zachowa element tajemnicy. W końcu nie jesteśmy psami, a one nie potrafią nam opisać rzeczy.

„Musimy być ostrożni przy zakładaniu, co zwierzęta faktycznie„ widzą”, ponieważ nie wiemy, co ich mózg interpretuje na podstawie otrzymywanych informacji” – mówi Miller. „Dosyć dobrze rozumiemy, do czego zdolne są ich oczy, i prawdopodobnie ich mózgi interpretują coś podobnego do naszego, ale tak naprawdę tego nie wiemy”.

Oto, co wiedzą weterynarze: anatomicznie i funkcjonalnie oko psa jest bardzo podobne do ludzkiego oka i widzi w ciemności podobnie jak my. Oko Twojego psa ma rogówkę, źrenicę, soczewkę, siatkówkę oraz pręciki i czopki. Ze względu na położenie oczu z przodu głowy – oznaka drapieżnika, a nie zwierzęcia drapieżnego, które ma bardziej oddalone oczy – psy mają ograniczone widzenie peryferyjne, tak jak ludzie, i dobrą percepcję głębi, mówi Miller.

Jak mówi Miller, są szanse, że psy polegają na innych zmysłach – zwłaszcza węchu – aby lepiej niż my postrzegać swoje otoczenie, zarówno w ciemności, jak i w świetle.

Podobnie jak w przypadku ludzkich oczu, światło przechodzi przez rogówkę, a następnie przez źrenicę, która rozszerza się i kurczy, aby kontrolować ilość wpadającego światła. Światło przechodzi następnie przez soczewkę i dociera do siatkówki, gdzie jest przetwarzane.

Miller twierdzi, że kluczowa różnica między psimi i ludzkimi oczami oraz zdolnościami widzenia w nocy znajduje się w siatkówce, która składa się z pręcików i czopków, które interpretują światło. Pręty radzą sobie z widzeniem w słabym świetle, podczas gdy czopki przetwarzają jasne światło i widzenie kolorów. Miller mówi, że psy mają lepsze widzenie w ciemności, ponieważ ich siatkówki są zdominowane przez pręciki, podczas gdy u nas dominują czopki.

Oprócz wielu prętów do przyciemniania, psy mają pod siatkówką odblaskową tkankę zwaną tapetum lucidum. Ta tkanka pomaga im wydajniej zużywać mniej światła niż my, mówi.

„Tak więc w zasadzie nie widzą również w czerni jak smoła, ale z powodu tych różnic widzą znacznie lepiej w słabym lub przyćmionym świetle niż my” – mówi Miller.

Jednak ponieważ psy mają więcej pręcików i mniej czopków w siatkówkach, mają ograniczone widzenie kolorów, mówi Miller. Ludzkie oczy są trójchromatyczne, co oznacza, że mają trzy różne typy czopków, które pochłaniają różne długości fal światła. Dzięki temu większość ludzi widzi kolory od czerwieni do fioletu. Psy, odwrotnie, są dwubarwne, z dwoma rodzajami czopków. Psy prawdopodobnie widzą wtedy kolory niebieski i fioletowy, ale pomiędzy kolorami, takimi jak zielony, żółty i czerwony, mogą się ze sobą łączyć i wydawać się, że mają ten sam kolor, mówi Miller.

„Więc mają widzenie kolorów i mogą przypominać niektóre osoby, które są ślepe na kolory i zasadniczo nie mają umiejętności rozróżniania niektórych kolorów, takich jak zielony i czerwony”, wyjaśnia Miller.

Według badań rosyjscy naukowcy wydrukowali cztery kartki papieru w odcieniach ciemnego i jasnoniebieskiego oraz ciemnego i jasnożółtego. Naukowcy sparowali odcienie z kawałkiem surowego mięsa w karmniku, ale tylko jedno pudełko zostało odblokowane. Psy nauczyły się kojarzyć kolor z mięsem; następnie naukowcy zmienili kolory. Gdyby pierwszy kolor był ciemnożółty, teraz kolor mięsa byłby ciemnoniebieski lub jasnożółty. Wtedy założono, że jeśli pies poszedł za ciemnoniebieskim papierem, to zapamiętał jasność; jeśli poszedł na jasnożółty, pies zapamiętał kolor związany z mięsem.