Szczepionki Związane Ze Stylem życia: Czym Są I Czego Potrzebuje Twój Zwierzak?

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Autor: Hanie Elfenbein, DVM

Szczepionki dla zwierząt. Dla większości właścicieli zwierząt są to coś, co robimy regularnie, ale nie myślimy o nich zbyt wiele. Jednak jako weterynarz zawsze myślę o szczepieniach. Na szczycie mojego umysłu jest zwykle to: Jak najlepiej chronić moich pacjentów, jednocześnie minimalizując ryzyko nadmiernego szczepienia lub proszenia klientów o niepotrzebne wydawanie pieniędzy?

Szczepionki dla zwierząt są bezpieczne i w pełni w nie wierzę. Mój własny pies dostaje więcej szczepionek niż mój typowy pacjent z powodu naszego stylu życia. Regularnie chodzi do przedszkola, uwielbia park dla psów, chodzi na piesze wycieczki i przychodzi ze mną do kliniki, kiedy jestem w pracy. Każdy z tych aspektów naszego stylu życia naraża go na określone choroby i chcę to ryzyko zminimalizować. Decyzje dotyczące jego zdrowia podejmuję w oparciu o rozległą wiedzę na temat chorób, którym chcę zapobiegać oraz szczepionek, które podaję. Szczepionki nie zastępują czujności, ale są ważną częścią opieki zdrowotnej Twojego zwierzaka.

Szczepienia podstawowe a szczepienia związane ze stylem życia

Szczepionki dzielą się na dwie główne kategorie: podstawowe i niepodstawowe. Szczepionki podstawowe chronią psy przed chorobami, w tym wścieklizną, nosówką, parwowirusem i adenowirusem (zwanym również zapaleniem wątroby). W przypadku kotów szczepionki podstawowe zapobiegają chorobom, w tym wściekliźnie, wirusowemu zapaleniu nosa i tranzytu, kaliciwirusowi i panleukopenii. Choroby te mają wysoki wskaźnik śmiertelności, są powszechne w środowisku i łatwo rozprzestrzeniają się między zwierzętami lub ludźmi. Szczepienia przeciwko wściekliźnie są wymagane dla wszystkich psów i kotów w Stanach Zjednoczonych.

Szczepionki niepodstawowe są również znane jako szczepionki stylu życia, ponieważ wybór podania ich zwierzęciu zależy od jego szczególnego ryzyka. Choroby, którym zapobiegają szczepionki niepodstawowe, mają tendencję do powodowania łagodniejszych objawów, organizm chorobotwórczy może nie być obecny na wszystkich obszarach lub choroba rozprzestrzenia się w szczególnej sytuacji, która nie dotyczy większości zwierząt.

Szczepionki nie są od razu skuteczne. Osiągnięcie pełnej ochrony zajmuje około dwóch do czterech tygodni, dlatego ważne jest, aby zaplanować z wyprzedzeniem, aby chronić swojego zwierzaka. Ponadto każde zwierzę jest inne i tylko Twój lekarz weterynarii, który zna Ciebie i Twojego psa lub kota, jest w stanie omówić niuanse dotyczące podania konkretnej szczepionki.

Szczepienia dotyczące stylu życia dla psów

Następujący styl życia lub szczepienia niepodstawowe są ogólnie zalecane dla psów w oparciu o ich środowisko i codzienną aktywność:

Bordatella (kaszel hodowlany)

Bordatella bronchoseptica to bakteria najczęściej kojarzona z chorobą układu oddechowego znaną jako „kaszel hodowlany”. To tylko jeden z wielu rodzajów bakterii i wirusów związanych z infekcjami dróg oddechowych u psów. Niektóre szczepionki przeciwko Bordatella również szczepią się przeciwko powiązanym wirusom. Podobnie jak ludzka szczepionka przeciw grypie, szczepienie przeciwko bordatelli nie zapobiega zachorowaniu Twojego psa, po prostu zmniejsza nasilenie i długość objawów oraz zmniejsza prawdopodobieństwo, że Twój pies poczuje się chory.

Kaszel hodowlany ma swoją nazwę, ponieważ łatwo przenosi się w powietrzu, a zatem wszystkie psy w pomieszczeniach, takie jak buda, dzielą się z innymi psami. Opieka dzienna, parki dla psów i inne miejsca, w których gromadzą się psy, również zwiększają ryzyko kaszlu u psów. Rasy psów o krótkich twarzach, takie jak buldogi i mopsy, są bardziej narażone na rozwój kaszlu hodowlanego, który staje się ciężki ze względu na kształt nosa i gardła.

Ponieważ coraz więcej zwierząt podróżuje ze swoimi rodzinami, każda przestrzeń wewnętrzna może ułatwić przenoszenie kaszlu hodowlanego. Każde zwierzę, które podróżuje, powinno otrzymać coroczną szczepionkę przeciwko Bordatella. Obejmuje to zwierzęta serwisowe i pomocnicze, a także zwierzęta pokazowe. Ponadto koty w hodowlach lub biorące udział w wystawach powinny również otrzymać szczepienie przeciwko Bordatella.

Leptospiroza

Leptospiroza to bakteria, która rozprzestrzenia się w wodzie zawierającej zainfekowany mocz dzikich zwierząt, w tym wiewiórek miejskich, szopów i szczurów, według weterynarza i wakcynologa dr. Dana Greena. Oznacza to, że nawet pies, który nigdy nie wędruje dalej niż na podwórko, aby odpocząć na nocnik, jest zagrożony. Gorąco polecam tę szczepionkę wszystkim psom, które wychodzą na zewnątrz.

Większość przypadków leptospirozy powoduje jedynie łagodne objawy i łatwo je leczyć antybiotykami. Jednak niektóre psy bardzo chorują, a nawet cierpią na niewydolność nerek. Leptospiroza jest chorobą odzwierzęcą, co oznacza, że może być przenoszona ze zwierząt na ludzi.

Gdy pies jest szczepiony przeciwko leptospirozie po raz pierwszy, szczepionkę podaje się w serii dwóch wstrzyknięć w odstępie około jednego miesiąca. Następnie szczepionka jest co roku wzmacniana. W wielu regionach kraju leptospiroza jest zawarta w skojarzonej szczepionce przeciwko wirusowi nosówki i parwowirusowi.

Grypa psów (grypa psów)

Psia grypa została po raz pierwszy zdiagnozowana w Stanach Zjednoczonych w 2004 roku, chociaż możliwe jest, że niezdiagnozowane przypadki były obecne przez kilka lat wcześniej. Objawy grypy psa mogą zacząć się podobnie do kaszlu hodowlanego, ale potem mogą stać się znacznie cięższe i wymagać hospitalizacji twojego psa.

Grypa pojawia się w różnych miejscach w całym kraju z niewielkim zaawansowanym ostrzeżeniem i bez żadnego schematu. Znane są dwa szczepy psiej grypy i nie można przewidzieć, który z nich wywoła chorobę w dowolnym miejscu i czasie. Niektóre szczepionki chronią tylko przed jednym z tych szczepów, podczas gdy inne są skuteczne przeciwko obu.

Jeśli Twój pies często odwiedza miejsca takie jak opieka dzienna lub internaty, powinieneś rozważyć zaszczepienie się na psią grypę. Psy, które podróżują, powinny być szczepione zarówno w celu ochrony siebie, jak i zmniejszenia prawdopodobieństwa, że po podróży przyniosą grypę do domu sąsiadom. Powinieneś również zaszczepić się, jeśli Twój pies jest jedną z ras o krótkich twarzach, które są narażone na zwiększone ryzyko infekcji dróg oddechowych.

Borelioza (Borrelia burgdorferi)

Choroba z Lyme jest przenoszona przez kleszcza czarnonogiego, znanego również jako kleszcz jeleni. W niektórych regionach kraju, takich jak północny wschód, szczepionka z Lyme jest uważana za podstawową ze względu na wysoką częstość występowania choroby. Jeśli mieszkasz w jednym z 14 wymienionych tutaj stanów, powinieneś zaszczepić swojego psa. Jeśli mieszkasz w zasięgu kleszcza czarnonogiego, ale nie w stanie wysokiego ryzyka, powinieneś zaszczepić psa, jeśli sugeruje to Twój styl życia.

Chociaż nowoczesne środki zapobiegające kleszczom są bardzo skuteczne, nie zapewniają stuprocentowej ochrony, zwłaszcza że większość z nas czasami spóźnia się z podaniem kolejnej dawki. Jeśli Twój pies często przebywa na terenach zalesionych, czy to na granicy posesji, na polowaniu czy na wędrówce, Twój styl życia sugeruje szczepienie.

Gdy pies jest szczepiony przeciwko boreliozie po raz pierwszy, szczepionkę podaje się w serii dwóch wstrzyknięć w odstępie około jednego miesiąca. Następnie twój pies będzie co roku otrzymywać dawkę przypominającą, o ile nadal mieszkasz na terytorium kleszczy, które są nosicielami choroby. Twój pies powinien nadal regularnie otrzymywać ochronę przed kleszczami, ponieważ istnieje wiele innych chorób przenoszonych przez kleszcze.

Szczepienia związane ze stylem życia dla kotów

Następujący styl życia lub szczepienia niepodstawowe są ogólnie zalecane dla kotów w oparciu o ich środowisko i codzienną aktywność:

Wirus białaczki kotów (FeLV)

Białaczka kotów jest przenoszona przez ślinę. Oznacza to, że nawet przyjacielski kontakt między kotami może rozprzestrzenić chorobę. U kociąt FeLV może powodować ciężką chorobę, w tym objawy neurologiczne. Kocięta z FeLV zwykle nabywają wirusa od matki. Niektóre kocięta, które są narażone na tę chorobę, wracają do zdrowia, ale jeśli taka jest Twoja szczególna sytuacja, bardzo ważne jest, aby przeprowadzić dogłębną dyskusję z lekarzem weterynarii. U dorosłych kotów FeLV jest potworną chorobą, ponieważ ukrywa się, dopóki kot nie zachoruje, a następnie bardzo utrudnia lub uniemożliwia powrót do zdrowia kota.

Ponieważ kocięta są szczególnie narażone na zachorowanie, wszystkie kocięta powinny otrzymać dawkę przypominającą (dwuczęściową) zaczynając od 9 do 12 tygodnia życia. Szczepionka będzie wymagała corocznej dawki przypominającej, jeśli kot ma potencjalną ekspozycję, np. dostęp na zewnątrz. Koty w gospodarstwach domowych, w których często pojawiają się nowe koty, takich jak domy zastępcze i hodowle, również powinny być szczepione.

Chlamydia (Chlamydophila felis)

Chlamydia powoduje choroby układu oddechowego u kotów i, wraz z opryszczką, jest uważana za podstawową przyczynę większości infekcji górnych dróg oddechowych u kotów. Wiele kotów jest prawdopodobnymi nosicielami, co oznacza, że bakterie są w ich ciele, nawet jeśli nie powodują objawów. Ponieważ chlamydia może wywoływać choroby i łatwo rozprzestrzeniać się między zwierzętami, zaleca się szczepienie kotów w hodowlach, hodowlach i schroniskach.

Szczepionki, które nie są już zalecane

Niektóre szczepionki należą do trzeciej kategorii, „niezalecane”. Są to szczepionki, które albo mają nieudowodnioną skuteczność lub bezpieczeństwo, albo zapobiegają chorobom, które na ogół nie powodują zauważalnej choroby. Należą do nich szczepionki FIV (koci immunowirus) i FIP (zakaźne zapalenie otrzewnej kotów) dla kotów oraz szczepionka giardia, koronawirus i grzechotnik dla psów. Chociaż ta ostatnia szczepionka może wydawać się ważna, jest skuteczna tylko w przypadku jadu określonego gatunku węża, a nawet wtedy ochrona jest niepełna. Lepiej jest wyszkolić psa, aby uniknąć węży poprzez formalne szkolenie dostępne w większości regionów.

Są sytuacje, w których Twój pies lub kot może potrzebować jednego z tych szczepień. Najlepiej omówić to z lekarzem weterynarii.