Czy Psy Się Uśmiechają? Nauka Kryjąca Się Za Wyglądem Szczęśliwego Psa

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

LisaBeth Weber

Czy psy się uśmiechają? Wszyscy widzieliśmy odwrócone usta u naszych czworonożnych przyjaciół; ogromną radość, jaką emanuje szczęśliwy pies, gdy przechodzimy przez drzwi, pytamy, czy jest głodny lub zabieramy go do psiego parku. Ale czy po prostu projektujemy nasze ludzkie emocje na nasze szczenięta – znane jako antropomorfizacja – tak, że widzimy je jako uśmiechnięte – czy też naprawdę się uśmiechają?

Victoria Schade, certyfikowana trenerka psów i autorka książki „Więź z psem”, mówi: „Psy używają swojego ciała do wyrażania szczęścia na wiele sposobów, ale prawdziwy uśmiech w ludzkim stylu zwykle nie jest jednym z nich”. Schade wyjaśnia, że patrzymy na szczęśliwe psy zaangażowane w czynności, które lubią, takie jak zabawa lub bieganie, i przekładamy ich szerokie, dyszące usta na uśmiechy. Dodaje: „Psim odpowiednikiem uśmiechu jest sprężyste ciało, luźny machanie ogonem i wyraz twarzy z miękkimi oczami oraz zrelaksowanymi ustami i uszami”.

Chodzi o komunikację

Kim Brophey, certyfikowana konsultantka ds. zachowania psów w Dog Door Behavior Center w Asheville w Północnej Karolinie, prelegentka TEDx i autorka „Meet Your Dog”, postrzega psy jako „uśmiech” się jako adaptacyjny wyraz twarzy i zachowanie z szeregiem funkcji ewolucyjnych i korzyści. Podkreślając korelację komunikacyjną, mówi: „To, co postrzegamy jako »uśmiech«, może służyć mediowaniu konfliktów, komunikowaniu szacunku i ułatwianiu nawiązywania więzi”. Brophey zauważa, że psy naturalnie wydają się wykorzystywać adaptacyjne zachowania „uśmiechania się” jako umiejętność społeczną i wyrażanie emocji. Dodaje: „Chociaż fajnie jest myśleć o psach jako celowo uśmiechniętych, w rzeczywistości działają bardzo złożone siły ewolucyjne”.

Jeśli chodzi o to, dlaczego reagujemy w ten sposób, gdy widzimy psa „uśmiechającego się”, Brophey mówi, że jest to połączenie oksytocyny i ewolucji. „Psy są mistrzami w obserwacji i manipulacji ludzkim zachowaniem” – mówi. „To ich nisza. Ich pochodzenie i doświadczenia nauczyły ich, jak skutecznie czarować”.

Ten „uśmiech” jest popierany przez ludzi, gdy reagują, śmieją się, dają smakołyki, głaszczą i klaszczą. Psy szybko uczą się, że jest to pozytywna reakcja na ich zachowanie i będą się nadal uśmiechać z tego powodu.

Brophey rozumie to na poziomie naukowym, ale z radością przyznaje, że codziennie jest oszukiwana przez dziesiątki psów, które spotyka. Przypomina jednak sobie i innym o honorze i szacunku dla ewolucyjnej historii miłosnej między ludźmi a psami. Każdy pies jest złożoną jednostką biologiczną z własnymi emocjami, inteligencją, doświadczeniem, osobowością i opiniami.

Język ciała psa

Od ponad 10 lat Schade jest kluczowym treserem zwierząt – znanym również jako pogromca szczeniąt – w bardzo lubianym Puppy Bowl na Animal Planet. „Niesamowicie zniuansowane »rozmowy« mowy ciała psa mogą być ulotne jak mgnienie oka lub tak oczywiste, jak ukłon do zabawy” – mówi Schade. „Wyrażając radość lub szczęście w stosunku do siebie nawzajem, prawdopodobnie użyją całego ciała, aby to przekazać. To powiedziawszy, szczęśliwa „twarz zabawy” psa może wyglądać jak nasza wersja uśmiechu”.

Według Schade'a, całe pytanie o uśmiechnięte psy jest pod innym kątem. W ludzkim świecie uśmiechy są zaraźliwe, więc jeśli osoba patrzy na psa i tłumaczy jego wyraz twarzy jako uśmiech, jest prawdopodobne, że osoba ta odwzajemni uśmiech. Schade wyjaśnia, że jest też „uległy uśmiech”, który wygląda jak uśmiech, ponieważ usta są cofnięte, a zęby odsłonięte. „Uległy uśmiech” jest tym, co widzimy w filmach „zawstydzających psa”, w których osoba beszta źle zachowującego się psa, a pies reaguje, mrużąc oczy i „szczerząc się”.

Według Bropheya, istnieje dalsza naukowa przyczyna „uśmiechu” reakcji psów: neotenia – zachowanie młodocianych zachowań przez całe dorosłe życie. Rytualne i emocjonalne zachowania powitalne, takie jak „uśmiech”, lizanie, skakanie, merdanie ogonem i wokalizacja, są zachowaniami wysoce adaptacyjnymi u psów, szczególnie wśród nieletnich, na które istotny wpływ ma udomowienie genetyczne. „Proces ewolucyjny w czasie częściowo doprowadził nas do naszego postrzegania mimiki psa i reakcji na coś pozytywnego, jak uśmiech. Wtedy po prostu wydzielamy oksytocynę w obliczu uśmiechniętego, merdającego szczeniaka, nawet jeśli to tylko działanie sił ewolucyjnych”- wyjaśnia Brophey.

Chociaż psi behawioryści mogą wyjaśnić naukowo popartą ewolucyjną komunikację i ekspresję naszych szczeniąt, dominującą obserwacją wśród właścicieli psów może być nadal: „Oczywiście, że mój pies się uśmiecha!”