Jak Dbać O Zawilce Rurkowe (podklasa Ceriantharia)

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

W miarę rozwoju hobby akwarystów rafowych ich oczy i serca przyciągają coraz bardziej niezwykłe zwierzęta. Rzeczywiście, po opanowaniu pielęgnacji koralowców (co samo w sobie nie jest małym wyczynem), można znaleźć nowe wyzwania, a także nowe gatunki.

Niektóre gatunki są nie tylko pożądane ze względu na swoją wyjątkowość, ale także są dość atrakcyjne. Wśród nich niektóre są nawet stosunkowo odporne i łatwe w utrzymaniu. Jednym z takich zwierząt jest anemon rurkowy.

Co to jest anemon rurowy?

Więc od razu zajmijmy się jedną rzeczą: zawilce rurowe nie są zawilcami.

Cerianthids powierzchownie przypominają dalekie spokrewnione „prawdziwe” ukwiały (Order Actinaria). Chociaż należą one również do Hexacorallia, są umieszczone w Zakonie Ceriantharia. Zakon składa się z około 25 gatunków w trzech rodzinach.

Cerianthids najbardziej różnią się od ukwiałów tym, że nie mają tarczy pedału (tj. Samoprzylepnej stopy). Zamiast tego mają długą stopę w kształcie korzenia, która jest zdolna do penetracji miękkich podłoży. Stopa jest zwykle zakopana w błocie, piasku lub żwirze; jednak w rzadszych przypadkach może tunelować między skałami lub w głębokich, skalistych dołach.

Nazwa zwyczajowa grupy pochodzi od tuby ochronnej, którą tworzą. Rurka może być znacznie dłuższa niż samo zwierzę. Ten śluzowaty, żylasty przewód wykonany jest ze śluzu i wyspecjalizowanych nici Cnidae (tj. ptychocyst). Inne materiały, takie jak piasek, mogą zostać osadzone i stać się częścią rury.

Wewnętrzna powierzchnia tuby jest raczej gładka i śliska, co ułatwia poruszanie się istoty w jej wnętrzu. Korona mackowa wyłania się z górnego końca rurki. W przypadku zagrożenia zwierzę może natychmiast wymknąć się w bezpieczne miejsce podpowierzchniowej rury.

Zawilce rurkowe mogą być bardzo jaskrawo zabarwione. Kolory są bardzo zmienne (czasami nawet w obrębie danego gatunku). Wyjątkowo piękne fluorescencyjne zielenie, fiolety i pomarańcze są powszechne w importowanych okazach akwariowych.

Naturalne środowisko

Ukwiały rurkowe występują powszechnie w oceanach tropikalnych, subtropikalnych i umiarkowanych. W większości Cerianthus występuje na Morzu Śródziemnym, Pachycerianthus na Indo-Pacyfiku, a Arachnantus na Karaibach.

Anemony rurkowe na ogół nie występują bezpośrednio na rafach koralowych. Zamiast tego wolą piaszczyste lub błotniste równiny między rafami koralowymi lub skalistymi.

Chociaż pewien przepływ wody pomaga im dostarczać im jedzenie i odprowadzać ich nieczystości, nie preferują obszarów z silnymi prądami, które mogą niepokoić miękkie dno.

Choć uważane za siedzące (zakotwiczone w jednym miejscu), zawilce rurowe przemieszczają się, wypełzając z rurki i dryfując po dnie morskim, aż znajdą się w lepszym miejscu.

Mogą być dość obfite tam, gdzie jest dużo pożywienia (zooplankton i szczątki organiczne).

Pielęgnacja akwarium

Cerianthus membranaceus jest obecnie najczęściej oferowanym w handlu gatunkiem zawilca rurkowego. Choć są to dziwne, te i większość innych zawilców rurowych nie są szczególnie trudne do opieki w niewoli.

Oświetlenie akwarium

Po pierwsze, są one całkowicie niefotosyntetyczne (w przeciwieństwie do większości koralowców), a zatem nie wymagają żadnego szczególnego rodzaju oświetlenia. Są również dość elastyczne i mogą tolerować typowe stresory akwariowe tak samo, jak większość koralowców.

jedzenie

Co więcej, nie są zbyt wybredne, jeśli chodzi o jedzenie i zaakceptują szeroką gamę dań akwariowych, od żywych krewetek solankowych po gotowe diety, takie jak granulki z krewetek Wardley.

Mieszkaniowy

Jeśli jest tylko jedna rzecz, którą doceni anemony w niewoli, to jest to głęboka pokrywa dolna.

Większość piasków akwariów morskich (takich jak żywy piasek z rafy aragonitowej CaribSea Arag-Alive) wystarczy jako materiał. Może być tak głęboka, jak tylko chcesz. Pamiętaj jednak, że głębokość jest idealnie większa niż długość rurki zwierzęcia, która z łatwością może przekroczyć 6 lub 7 cali.

Niewiele akwariów oczywiście używa podłoża w pobliżu tej głębokości. Oznacza to, że trzeba będzie zastosować kilka sztuczek, aby zapewnić odpowiednie dno morskie do zakopania się.

Jednym z takich podejść jest wypełnienie głębokiej kieszeni w skale piaskiem. Innym podejściem jest umieszczenie ukwiałów rurowych w refugium, gdzie głębokie pokłady piasku są nieco częstsze i dużo bardziej wykonalne. Ostatnią deską ratunku może być wypełnienie doniczki piaskiem i ukrycie jej w twardym krajobrazie.

Chociaż są one dość wytrzymałymi bezkręgowcami akwariowymi, ukwiały rurkowe wymagają dobrej jakości wody dla długotrwałego zdrowia. Parametry wody należy regularnie sprawdzać za pomocą niezawodnego zestawu testowego, takiego jak zestaw testowy API do akwarium rafowego.

Koledzy z czołgów

Daj swojemu ukwiałowi rurowemu dużo miejsca. Chociaż moc ich użądlenia została przez niektórych mocno przesadzona (jest mniej niebezpieczne niż większość prawdziwych ukwiałów), cerianthidy rzeczywiście noszą nematocysty i nie powinny mieć kontaktu z innymi zwierzętami.

Dzięki jasnym kolorom i charakterystycznemu kształtowi zawilce rurkowe dodają więcej niż odrobinę uroku niemal każdemu akwarium morskiemu. Odporne i niewymagające, zapewniają wiele nagród za minimalną opiekę i zamieszanie. Mając dobrą podstawę z głębokim, drobnym piaskiem / błotem, ukwiał może żyć szczęśliwie przez dziesięciolecia w niewoli.