Jak Radzić Sobie Z Zachowaniem Lepkiego Psa?

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Czy Twój pies zawsze za Tobą chodzi, gdy jesteś w domu? Czy Twój pies nalega, aby nigdy nie odchodzić od Ciebie, nawet gdy nadszedł czas, abyś wziął prysznic? Czy twój pies ciągle patrzy na ciebie z wytężoną uwagą, jakby nie mógł patrzeć na nic innego?

Jeśli odpowiedziałeś „tak” na którekolwiek z tych pytań, prawdopodobnie masz psa przylegającego do ciała. Chociaż lepkie zachowanie psa może być ujmujące, może być również denerwujące, zwłaszcza gdy twój pies po prostu nie zostawi cię w spokoju – nawet na minutę!

Przywiązanie może frustrować rodziców zwierząt domowych. Może jednak również sygnalizować większy problem behawioralny: lęk separacyjny. Dowiedz się, jak odróżnić psa przylegającego do psa z lękiem separacyjnym, abyś wiedział, jak najlepiej radzić sobie z zachowaniem.

Dlaczego niektóre psy się przyklejają?

Przyleganie jest często wyuczonym zachowaniem psa. Psy uczą się tego zachowania od nas poprzez sposób, w jaki z nimi współdziałamy. Jeśli zawsze dajemy naszym psom jedzenie, gdy podążają za nami do kuchni, lub głaszczemy je za każdym razem, gdy leżą obok nas, uczymy je, że podążanie za nami prowadzi do pewnego rodzaju nagrody.

Jeśli poświęcamy szczeniętom stałą uwagę, gdy się rozwijają, mogą bać się samotności, a następnie nigdy nie będą chciały opuścić naszego boku. Psy mogą również stać się czepliwe, jeśli zmienimy ich codzienną rutynę.

Starsze psy z ubytkiem wzroku lub słuchu lub doświadczające pogorszenia funkcji poznawczych mogą nagle stać się czepliwe, ponieważ ich świat staje się im nieznany. Psy, które są chore lub znudzone, mogą również stać się czepliwe.

Co ciekawe, psy mogą również stać się czepliwe, jeśli wyczują nasz stres lub niepokój. A psy, które same mają problemy z lękiem, często rozwijają czepliwe zachowania psów.

Jakby wszystkie te powody nie wystarczały, niektóre rasy psów mają skłonność do przywiązania. Na przykład pieski pokojowe, takie jak Shih Tzus, są zazwyczaj psami w potrzebie. Również psy pracujące, które są wyszkolone, aby były zależne, mogą stać się czepliwe.

Przywiązanie a lęk przed separacją

Przywiązanie i lęk separacyjny są podobne, ale nie do końca takie same. Ogólnie rzecz biorąc, tym, co je odróżnia, jest to, jak pies reaguje na bycie z dala od właściciela.

Przylegające psy chcą być blisko ciebie, gdy jesteś w domu, ale nie wpadają w panikę, gdy cię tam nie ma. Pies z lękiem separacyjnym wpada w panikę, gdy nie ma Cię w pobliżu.

Lęk separacyjny powoduje, że psy, pozostawione same, podejmują destrukcyjne, niespokojne zachowania. Takie zachowanie obejmuje nieustanne skomlenie, chodzenie, destrukcyjne żucie oraz oddawanie moczu lub kału w domu.

Przywiązanie staje się problemem, gdy przechodzi w lęk separacyjny. Jeśli przywierający pies zaczyna odczuwać niepokój lub panikę, gdy zostaje sam, nadszedł czas, aby podejrzewać lęk separacyjny i szukać profesjonalnej pomocy behawioralnej.

Behawiorysta weterynaryjny może pomóc we wprowadzeniu modyfikacji behawioralnych w celu zmniejszenia lęku. Na szczęście nie wszystkie psy lepkie rozwijają lęk separacyjny.

Jak sprawić, by pies był mniej czepiający się?

Jeśli masz psa przylegającego do ciała bez lęku separacyjnego, istnieją sposoby na nauczenie go, jak stać się bardziej niezależnym. Oto kilka strategii, które mogą pomóc zmniejszyć przywiązanie psa.

• Zwiększ ćwiczenia. Dobra aktywność fizyczna zmęczy twojego psa na tyle, że nie będzie go interesował podążanie za tobą.
• Stymuluj ich umysł. Znudzony pies może stać się czepliwy, ponieważ nie ma nic lepszego do roboty. Interaktywne zabawki dla psów, takie jak interaktywna zabawka dla psa Nina Ottosson by Outward Hound i podstępna piłka Omega Paw, pobudzają psychikę i zachęcają do samodzielnej zabawy.
• Stwórz specjalną przestrzeń. Stwórz przestrzeń z legowiskiem psa i ulubionymi zabawkami dla psa, w której pies może iść zamiast podążać za tobą. Wytrenuj swojego psa, aby szedł w to miejsce za pomocą sygnału typu „Idź do swojej specjalnej przestrzeni” i natychmiast nagradzaj go smakołykiem, gdy tam pójdą.
• Znieczulić psa na swoje ruchy. Twój pies prawdopodobnie skojarzył pewne ruchy (np. pójście do kuchni, chwycenie kluczy) z nagradzaniem go lub opuszczaniem go. Aby „znormalizować” te ruchy, ćwicz wykonywanie ich bez zamierzonego efektu. Na przykład idź do kuchni i zacznij zamiatać lub chwyć klucze i włącz telewizor. W końcu Twój pies dowie się, że Twoje ruchy nie wymagają zbyt wiele uwagi.

Skonsultuj się z lekarzem weterynarii przed wypróbowaniem tych strategii w domu. Ponadto, jeśli te strategie nie zmniejszają przywiązania twojego psa, rozważ skonsultowanie się z weterynarzem lub behawiorystą weterynaryjnym w celu uzyskania dalszych wskazówek.