Rasa Harrier Hipoalergiczna, Zdrowie I Długość życia

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Harrier został opracowany w Anglii jako łowca stad. Jego główną ofiarą był zając, więc musiał być aktywny, silny, niestrudzony i dość szybki. Rasa jest właściwie małym Foxhoundem.

Charakterystyka fizyczna

Długa i koścista budowa Harriera nadaje mu duży wygląd. Będąc pachnącym psem gończym, doskonale biega z innymi psami i niestrudzenie poluje na wszelkiego rodzaju terenach przez długi czas. Ma twardą i krótką sierść. Kiedy błotniak jest podekscytowany, ma czujny wyraz twarzy, który podczas odpoczynku zmienia się w łagodny. Harriera można opisać jako mniejszy typ foxhounda angielskiego i najlepiej przystosowany do polowania na zające.

Osobowość i temperament

Harrier zachowuje się dobrze z dziećmi i jest przyjazny i tolerancyjny. Polowanie, wąchanie i tropienie to coś, co pies uwielbia. Większość błotniaków jest bardzo powściągliwa wobec nieznanych ludzi i może szczekać lub zapadać się, gdy są samotne lub znudzone. Te zabawne i wychodzące psy wymagają codziennych ćwiczeń w zamkniętym pomieszczeniu.

Opieka

Ta rasa może przebywać na zewnątrz w zimnym klimacie tylko wtedy, gdy zapewniona jest ściółka i ciepłe schronienie. Codzienne ćwiczenia są koniecznością dla błotniaka; najlepiej też, jeśli jest zabierany na gry na świeżym powietrzu, bieganie lub długi spacer. Tymczasem sierść psa wymaga tylko sporadycznego szczotkowania, aby usunąć martwe włosy. Ponieważ rasa lubi towarzystwo, nie lubi być pozostawiona sama. Wiele błotniaków najlepiej sprawdza się podczas zabawy z innymi psami.

Zdrowie

Harrier, którego średnia długość życia wynosi od 12 do 14 lat, jest podatny na problemy, takie jak padaczka i przetoka okołoodbytnicza. Głównym problemem zdrowotnym wpływającym na tę rasę jest dysplazja stawu biodrowego psów (CHD). Aby zidentyfikować niektóre z tych problemów, weterynarz może zalecić badanie bioder i oczu dla tej rasy psów.

Historia i tło

Harrier bierze swoją nazwę od normańskiego słowa harier, co oznacza psa lub psa, co utrudnia ustalenie prawdziwego pochodzenia rasy. Spekuluje się jednak, że błotniak może być starszym posokowcem, z odniesieniami sięgającymi XIII-wiecznej Anglii. Niektórzy uważają, że rasa mogła wywodzić się od psów gończych Huberta i Talbota, Brachetów lub Bassetów francuskich. Z tych przodków domyśla się, że błotniak był psem, który mógł śledzić zająca po zapachu w takim tempie, że myśliwi mogli z łatwością podążać za psem na piechotę.

Nie tylko szlachta, ale i biedni myśliwi używali psów. Myśliwi na ogół łączyli swoje psy, aby stworzyć dobrą sforę. Możliwe, że małe lisy angielskie zostały wyhodowane z błotniakami na początku XIX wieku, aby produkować szybsze i dłuższe psy myśliwskie.

Harrier jest znany w USA od czasów kolonialnych, ale pies tak naprawdę nie zyskał popularności jako pies domowy lub wystawowy, pomimo poręcznych rozmiarów i klasycznych proporcji.