Rasa Charcika Włoskiego Hipoalergiczna, Zdrowie I Długość życia

2025 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2025-01-24 12:40

Charcik włoski jest bardzo podobny do charta, ale znacznie mniejszy. Niegdyś jeden z najpopularniejszych psów w epoce Wiktorii, charcik włoski jest bardziej smukły w proporcjach, bardzo elegancki i pełen wdzięku.

Charakterystyka fizyczna

Niezwykle wdzięczny i elegancki charcik włoski to smukła i miniaturowa wersja typowego charta. Posiada cechy dużego Greyhounda, które pozwalają mu biegać bardzo szybko w galopie z podwójnym zawieszeniem. Ma zaokrąglony kontur, dobrze kątowany do tyłu i jest lekko wygięty w zad. Pies porusza się swobodnym i wysokim krokiem. Krótka i błyszcząca sierść, którą można znaleźć w różnych kolorach, sprawia wrażenie satyny.

Osobowość i temperament

Charcik włoski lubi gonić i biegać. Jest bardzo spokojnym i wrażliwym psem, który jest powściągliwy, a czasem nieśmiały wobec nieznanych ludzi. Często porównywany jest do mniejszej wersji charta, ponieważ ma wiele wspólnych cech.

Charcik włoski jest dobry dla dzieci, zwierząt domowych i innych psów i jest niezwykle oddany swojej rodzinie. Jednak większe psy i bardzo szorstkie dzieci mogą łatwo go zranić.

Opieka

Mimo że charcik włoski nienawidzi zimna i nie nadaje się do życia na świeżym powietrzu, lubi codzienne harce na świeżym powietrzu. Jego potrzeby w zakresie ćwiczeń doskonale zaspokaja przyjemny spacer na smyczy lub pełna zabawy gra w pomieszczeniu. Lubi sprinty i rozciąganie się na zamkniętym terenie. Bardzo ważne jest regularne mycie zębów tego psa. W przypadku cienkiej, krótkiej sierści wymagana jest minimalna pielęgnacja, polegająca głównie na sporadycznym szczotkowaniu w celu pozbycia się martwych włosów.

Zdrowie

Charcik włoski, którego średnia długość życia wynosi od 12 do 15 lat, jest podatny na drobne schorzenia, takie jak zwichnięcie rzepki, złamania nóg i ogona, padaczka i postępujący zanik siatkówki (PRA) lub poważne, takie jak choroba przyzębia. Rasa ta jest wrażliwa na znieczulenie barbituranami i czasami jest podatna na przetokę wrotną, Legg-Perthesa, łysienie rozcieńczające kolory, zaćmę i niedoczynność tarczycy. W przypadku tej rasy psów zaleca się regularne badania kolan i oczu.

Historia i tło

Chociaż charcik włoski istnieje od kilku wieków, dokumenty o jego pochodzeniu zaginęły, nie dając żadnej wiedzy o jego źródle i rozwoju. Istnieje jednak starożytna sztuka z Grecji, Turcji i innych krajów śródziemnomorskich przedstawiająca psy przypominające charcika włoskiego, które mają ponad dwa wieki.

W średniowieczu miniaturowe charty widywano w całej południowej Europie, ale szczególnie lubili je włoscy dworzanie. To właśnie w XVII wieku pierwsza z tej rasy pojawiła się w Anglii i stała się bardzo popularna wśród członków szlachty, podobnie jak we Włoszech. Charcik włoski był jedną z dwóch ras zabawkowych wymienionych w księdze psów w 1820 roku.

Pod względem popularności za panowania królowej Wiktorii najmodniejszy był charcik włoski. Jednak liczebność tego psa znacznie się zmniejszyła, a rasa prawie zniknęła w Anglii po II wojnie światowej. Było to prawdopodobnie spowodowane utratą jakości rasy w próbie wyhodowania psów o niewielkich rozmiarach, bez skupiania się na ich zdrowiu. Na szczęście wysokiej jakości charciki włoskie zostały sprowadzone do Stanów Zjednoczonych pod koniec XIX wieku. Te i inne importowane psy odegrały kluczową rolę w odrodzeniu rasy w całej Europie, przyczyniając się tym samym do jej stopniowego wzrostu popularności.