Norfolk Terrier Rasa Hipoalergiczna, Zdrowie I Długość Życia

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Norfolk Terrier to jeden z najmniejszych pracujących terierów. Podczas polowania jest małym demonem, wykazującym się wszechstronnością w radzeniu sobie z małymi szkodnikami, łapaniem lisa lub schodzeniem na ziemię. Norfolk jest również bardzo zdolny do pracy w stadzie.

Charakterystyka fizyczna

Norfolk Terrier, z krótkimi nogami i małym, zwartym ciałem, ma niski i dynamiczny chód. Jest nieco dłuższy niż jego kuzyn Norwich Terrier, ale podobnie ma podwójną, odporną na warunki atmosferyczne sierść (zwykle czerwoną, pszeniczną lub czarną podpalaną) z żylastą, twardą, prostą zewnętrzną warstwą i długą kryzą. W przeciwieństwie do Norwich Terriera, Norfolk ma „opadające” lub złożone uszy.

Osobowość i temperament

Silna wola, figlarny i niezależny Norfolk to prawdziwy terier. Reklamowany jako „demon” w terenie, uwielbia badać i polować i jest znany ze swojego sprytu.

Opieka

Ten terier może żyć na zewnątrz w ciepłym i umiarkowanym klimacie, ale ponieważ jest bardziej psem rodzinnym, nadaje się do życia w pomieszczeniach. Codzienne ćwiczenia w formie hucznej zabawy lub krótkiego spaceru na smyczy są niezbędne, aby pies był spokojny i sprawny. Jeśli pozwolisz mu pozostać na zewnątrz, uważaj, aby nie uciekło, aby polować na zwierzę.

Sierść psa wymaga cotygodniowego czesania, oprócz usuwania martwej sierści co najmniej trzy razy w roku.

Zdrowie

Norfolk Terrier, którego średnia długość życia wynosi od 13 do 15 lat, jest podatny na drobne problemy zdrowotne, takie jak alergie i poważne schorzenia, takie jak dysplazja stawu biodrowego psów (CHD). Czasami może również cierpieć na zwichnięcie rzepki. Aby wcześnie zidentyfikować niektóre z tych problemów, weterynarz może zalecić testy bioder i kolan dla psów tej rasy.

Historia i tło

Chociaż wczesne historie Norfolk Terriera i Norwich Terriera są identyczne, psy są teraz rozpoznawane jako dwie oddzielne rasy.

To właśnie Frank „Roughrider” Jones na początku XX wieku jako pierwszy stworzył rasę pracującego teriera, który był nieustraszony i miał dobre instynkty sportowe. Na początku Norwich Terrier, jak nazwano rasę Jonesa, występował w różnych rozmiarach, typach, kolorach i nosidłach uszu. Ale wkrótce po tym, jak hodowcy psów zaczęli wchodzić do rasy na ringach wystawowych w latach 30. XX wieku, zdali sobie sprawę, że krzyżowanie odmian opadających i kolczastych dało wyjątkowe potomstwo.

Odmiana z kolczastymi uszami pozostała najpopularniejszą odmianą w Europie, dopóki panna Macfie z Colansays nie przywróciła mody na opadające uszy w latach 40. XX wieku.

Odbyło się wiele dyskusji na temat standardu Norwich Terriera i tego, czy psy Norwich z opadającymi uszami powinny w ogóle być akceptowane. Jednak zostało to ostatecznie rozwiązane w 1964 roku, kiedy English Kennel Club zidentyfikował je jako dwie oddzielne rasy - odmianę opadającego ucha jako Norfolk i kłującego ucha jako Norwich. American Kennel Club później poszedł w ich ślady w 1979 roku i oddzielił każdą rasę według typu ucha.