Spisu treści:

Rasa Kiso Hipoalergiczna, Zdrowie I Długość życia
Rasa Kiso Hipoalergiczna, Zdrowie I Długość życia

Wideo: Rasa Kiso Hipoalergiczna, Zdrowie I Długość życia

Wideo: Rasa Kiso Hipoalergiczna, Zdrowie I Długość życia
Wideo: WELSH CORGI CARDIGAN - OPIS RASY, charakter, zdrowie, historia, wady i zalety 2024, Listopad
Anonim

Rasa Kiso pochodzi z Japonii. Główne zastosowania tego konia to jazda konna i lekka praca pociągowa. Niemniej jednak Kiso był używany do prac rolniczych lub rolniczych; był również używany do celów wojskowych. Dzisiejszy Kiso jest rzadką rasą, choć kiedyś był popularnym koniem, zwłaszcza w czasach, gdy wojny były częste.

Charakterystyka fizyczna

Konie rasy Kiso mają dużą i ciężką głowę oraz szerokie czoło. Szyja jest krótka i gruba. Tułów jest długi, z krótkimi, ale mocnymi nogami. Kopyta są wytrzymałe i dobrze uformowane. Grzywa jest ciężka, podobnie jak ogon. Koń Kiso ma średnią wysokość nieco ponad 13 rąk (52 cale, 132 centymetry).

Osobowość i temperament

Koń ma zdolność przystosowania się do różnych klimatów. Mówi się, że koń ma łagodną osobowość i łagodny temperament.

Historia i tło

Kiso istnieje od ponad tysiąca lat. Na początku był używany jako środek transportu i jako cenny pomocnik w gospodarstwach rolnych.

Istnieją doniesienia, że Kiso zamieszkiwali region, który kiedyś nazywano Kiriharanomaki. Z pewnością stada koni Kiso wędrowały po rzece Kiso w VI wieku; KisoRiver jest w rzeczywistości źródłem nazwy tej rasy koni.

Kiso, ponieważ istnieje od ponad tysiąca lat, można właściwie uznać za rodzimego konia japońskiego. Niemniej jednak uważa się, że konie Kiso są potomkami koni środkowoazjatyckich lub mongolskich.

Kiso był historycznie używany do celów rolniczych i wojskowych. W rzeczywistości mówi się, że w XII wieku ponad 10 000 żołnierzy używało Kiso jako wierzchowca wojennego. W epoce Edo, obejmującej okres 1600 do 1867, Kiso był ponownie używany do wojny i był aktywnie hodowany w tym celu. Populacja konia Kiso wzrosła w tym czasie do ponad 10 000.

Jednak w połowie XIX wieku (był to czas ery Meiji) i do 1903 roku Japonia często toczyła wojny z zagranicą. Koń Kiso był raczej mały i dlatego okazał się gorszy od znacznie większych i silniejszych koni zagranicznych. Japonia podjęła następnie próby ulepszenia Kiso; został skrzyżowany z większymi i silniejszymi rasami.

Jednak gdy nadeszła II wojna światowa, wysiłki na rzecz poprawy rozmiarów Kiso ustały. Do transportu wojsk i zaopatrzenia używano maszyn, a nie koni. Mimo to wysiłki krzyżowania już zdołały wyczerpać rasę. Dziś pozostało tylko około 70 koni czystej krwi Kiso.

Zalecana: